Me encantó leer en gallego! -la lengua de mis padres. Además, precioso el mensaje. Saludos!
As mulleres teñen
o peito canso
e labregan as sombras
para non esquecer
o son das árbores,
as fontes da auga,
a palabra afogada
das bágoas.
As mulleres teñen
o peito canso.
Elas que sosteñen a terra
xunto aos seus homes,
coas súas mans,
que os amaron entre o lume
e ensináronlle esconxuros.
Elas, víronse acaladas,
pola palabra falaz,
a tempa manchada,
acaladas.
As mulleres teñen
o peito canso,
e os seus homes
tamén choran,
e secan as súas bágoas,
nunca deixaron de crer
nas súas deusas.
Eles coñecen
os segredos
das raíces do carballo,
a herba, o orballo,
o verde misterioso
das follas.
Coñecen
que home e a muller
teñen a mesma madeira.
Acuarela de palabras 